CUBY BLIZZARDS eerste R & B - LP DESOLATION is een revolutie op zichzelf. die niemand mag missen Het staat onomstotelijk vast dat deze vroeger door een a-commerciële houding en dito repertoire bekend staande groep met deze unieke langspeler (de beste kreatie ooit op dit gebied in ons kikkerlandje gemaakt) een groot publiek zal vinden. Hoe kan het ook anders in dit woelige atoomtijdperk, waarin meer dan ooit sprake is van zaken als communicatiestoornissen en steeds groter wordende verschillen tussen de jonge en oude generatie, kortom eindeloze misverstanden, kortsluiting, isolatie, DESOLATION, verwarring verwaring en nog eens verwarring.
Het Grote Bruine Geluid van de blueszangers uit vroeger jaren is zoals gebleken geweldig in bij de huidige popgeneratie, die wars is van (intellectueel) snobisme, ergerlijke pretenties e.d. maar die niets anders wenst dan een zuivere, beheerst primitieve veelal door merg en been gaande SOUL.
De moderne reïnkarnaties van de vaak blinde alcoholistische door diskriminatie en ander onrecht geplaagde blueszangers uit het begin van deze eeuw hier terug bij CUBY & THE BLIZZARDS, bestaande uit
zanger Harry Muskee alias Cuby (10-6-'41).
basgitarist Willy Middel(14-7-'45)
slaggitarist Hans Kinds (20-3-'47).
drummer Hans Waterman (19-2-'46)
sologitarist Eelco Gelling (19-6-'46)
In deze samenstelling nam C+B in hetzelfde jaar de eerste lp "Desolation" op. Ze ontleende de titel aan het boek "Desolation angels" van Jack Kerouac, Deze Amerikaan was, samen met Allen Ginsberg, Lawrence Ferlinghetti en William Burroughs, voorman van de beat-generation. Ook in Nederland hadden ze grote invloed op de ‘artistieke’ jeugd. "Desolation" werd, onder leiding van producer Tony Vos, opgenomen bij Phonogram in Hilversum. Het was de eerste blues-lp in Nederland en die trok onmiddellijk de aandacht van Willem de Ridder, eindredacteur van het cultblad Hitweek.
De lp "Desolation" werd in 1968 bekroond met een Edison, de hoogste onderscheiding die de Nederlandse muziekbranche kent Tijdens het Grand Gala du Disque reikte Wim Sonneveld de prijs uit. Zijn flauwe grapje over "Kuipje en de Sneeuwstormen" is nog jaren blijven hangen. Maar C+B kregen nooit een gouden plaat, hoewel er van "Desolation" meer dan 25.000 exemplaren zijn verkocht.
