Cuby and the Blizzards brengen een eerbetoon aan de in 2001 overleden blueszanger John Lee Hooker. Deze Amerikaanse gigant liet de blues horen in zijn zuiverste, meest oorspronkelijke vorm en werd daardoor één van de grote voorbeelden van Harry Muskee. Met de 'John Lee Hooker theatertour 2002/2003/2004' trakteert Cuby and the Blizzards haar publiek op de allerbeste bluesnummers voor veelal uitverkochte zalen, met deze cd als een logisch vervolg.



De hoestekst is van de hand van Muskee zelf:



Aan het eind van de 50-er jaren luisterde ik regelmatig naar de Voice of America Jazzhour met de in jazzkringen, vooral in Oost Europa beroemde radioman Willis Connover. Toen ik hier voor het eerst John Lee Hooker hoorde, was ik meteen verkocht. Ik herkende meteen de power van deze bluesman.



Hooker, geboren in Clarksdale, Mississippi, overleed twee jaar geleden op 83 jarige leeftijd, hoewel aan de juistheid van deze leeftijd mag worden getwijfeld.Hij werd opgevoed door zijn moeder en zijn tweede vader William Moore, die hem gitaar leerde spelen. Hooker ontwikkelde een geheel eigen manier van zingen en gitaar spelen, waarbij hij, als geen ander, zichzelf bleef. Van zijn stiefvader bestaan helaas geen opnames, zodat we niet na kunnen gaan wat diens werkelijke invloed op John Lee is geweest. De Hookerstijl wijkt af van de standaardmaten I-IV-V bluesschema's en bevat dan ook niet het geëikte AAB-stanza. Hooker gaat meestal niet na vier maten over naar het IV-akkoord, maar blijft naar eigen goeddunken op één akkoord hangen. Hij changed (als hij al changede) wanneer hem dat uitkwam, hetgeen, vooral als hij met een band speelde, de nodige problemen voor de medemuzikanten opleverde.



In Hookers biografie "The Boogieman" van Charles Shaaar Murray, zegt Miles Davis ergens: "John, you're the funkiest man in the world" Het latere werk van dezelfde Davis werd, evenals het werk van Hooker, gekenmerkt door improvisaties op 1 akkoord.



C+B hebben altijd Hookersongs op het repertoire gehad en deze geheel in de geest van de bedenker op een geheel eigen wijze geïnterpreteerd. Hooker naspelen zou een gotspe zijn. Als vocalist heb ik me nooit aan de tekst gehouden, maar vaak ter plekke een eigen tekst bedacht (Sky songs on the spot) en zo is het met de muziek ook gegaan.



Op deze cd staan een aantal stukken, zoals ze worden/werden gespeeld tijdens onze 'John Lee Hooker theatershows 2003/2004' aangevuld met enkele stukken uit het Hookeridioom. Dit alles ter nagedachtenis aan de man wiens portret mijn slaapkamer siert en wiens contributie aan het Amerikaanse culturele erfgoed van onschatbare waarde zal blijken



Het Hookerschilderij van Herman Brood siert de hoes, treffender had hij hem niet neer kunnen zetten.