Harry Sacksioni: akoestisch staal- en nylonsnarige gitaren, slide Dobro
Charles Nagtzaam: bas, contra-bas
Marten Scheffer: mandoline, viool, kalimba, begeleidend gitaar (nr.2)
Norman Bonink: slagwerk, percussie
Hans Eijkenaar: slagwerk, percussie (nr.1)
Rob Jansen: slagwerk (nr.2)
Hubert Heringa: altsaxofoon
Rens v/d Zalm: low- en tinwhistle, mandoline
Pim Kops: hammondorgel
Brendan White: bôdhran />
Jan Verwey: mondharmonica
Met de release van Oorsprong heb ik iets heel moois te vieren: ik treed dit seizoen zonder onderbreking dertig jaar op. Daarom heb ik ervoor gekozen om ook een vijftal composities uit mijn verleden aan deze CD toe te voegen, allemaal in een nieuw arrangement. De negen nieuwe stukken geven een beeld van waar ik de laatste drie jaar mee bezig ben geweest, waarbij vooral Jessa, De Ierse Kust en mijn bewerking van Jacques Brel's La Chanson Des Vieux Amants (Liefde van Later) tijdens mijn optredens in Nederland en België grote respons kregen. De vijf vroegere composities vormen de selectie van een paar persoonlijke en uiterst dierbare momenten, waarvan Meta Sequoia nog eens een extra dimensie vertegenwoordigt, omdat dat het startpunt was van mijn muzikale loopbaan. Het is ook daarom dat dit album een zeer speciale versie van dit nummer herbergt...
1 Meta Sequoia
Ik schreef deze compositie toen ik zestien was en speelde het pas zes jaar later voor het eerst voor publiek tijdens een optreden met Herman van Veen in het Koninklijke Theater Carré. Dit nummer zou de basis blijken voor de acceptatie door een groot publiek van mijn gitaarspel. Een mooi moment voor een 'speciale versie'!
2 Lopend Vuur
In1995 speelde ik dit voor het eerst in mijn gelijknamige soloprogramma. Het arrangement dat ik een jaar later bij dit nummer schreef voor het programma The Roaring City beviel me zo goed dat ik die versie heb gekozen om op CD te zetten. Ik ben er trots op dat Hammondorgelspecialist Pim Kops (De Dijk) een uiterst subtiele bijdrage heeft weten te leveren aan dit nummer.
3 Jessa
Drieëneenhalf jaar geleden geschreven naar aanleiding van de geboorte van mijn dochtertje en sindsdien tijdens ieder optreden gespeeld. Ik ben blij dat het nu eindelijk op CD staat. Voor wie het in de muziek herkent, ze blijkt inderdaad speels, ondeugend, weemoedig en heeft een geweldig gevoel voor humor!
4 Eclips
Eindelijk de akoestische versie! De eerste keer dat ik dit stuk opnam was in 1976 voor de plaat Om De Hoek. Later nog op Live In Amsterdam in weer een andere bezetting, maar beide keren op de elektrische gitaar. Het voordeel van zoveel schrijven is dat je soms vergeet wat je in het verleden zoal gedaan hebt en toen ik drie jaar geleden tijdens de Who's Pulling The Strings tour besloot om Eclips weer te gaan spelen, greep in vanzelf naar de akoestische gitaar en vroeg Marten Scheffer om de tegenmelodie op viool te spelen en een intro op kalimba (Afrikaans instrument). De simpelste, maar misschien ook wel de mooiste versie!
5 De Ierse Kust
Ierland. Een schitterend land, waar de eigen muziekcultuur terecht op hoge waarde wordt geschat. Tijdens mijn bezoek aan dat land voelde ik de onbedwingbare behoefte om door middel van deze muziektraditie een ode te brengen aan dit vriendelijke en muzikale volk en de overrompelende schoonheid van de Ierse kust.
6 Veranda
Een zinderende, warme middag ergens in een ver land. Zittend op een houten veranda met niet meer dan een paar muzikale vrienden om je heen, instrument in de hand en een drankje in de buurt. Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar met een beetje fantasie....
7 Masai Mara
Een dagbegin of -eind in Midden-Afrika.
Een zonsop- of zonsondergang met kleuren die ik niet kan bedenken. Vertes die af en toe gevuld zijn met de prachtigste dieren. Ieder soort maakt zijn of haar eigen geluid en toch heerst er een wonderbaarlijke stilte. Die stilte te vangen....
8 La Chanson Des Vieux Amants
Als er één zanger rondliep die in al zijn composities een schat aan gevoelens liet doorklinken was dat Jaques Brel wel. Misschien wel door een teveel aan respect, was het nooit in mij opgekomen om iets van hem te spelen. Met mijn persoonlijke versie van La Chanson Des Vieux Amants heb ik nu toch de eerste stap gezet....
9 Denktank
Ik moest het nu maar eens bekennen. Ik heb de leadermuziek geschreven en gespeeld voor de kwis Denktank die nu al vele jaren wordt uitgezonden op verschillende tv-stations in Nederland.
Het duurt maar twintig seconden en bestaat voornamelijk uit veel trompetten en saxen. Het leek mij een uitdaging om er, speciaal voor dit album, een volledig nummer van te maken met de akoestische gitaar in de hoofdrol. Vergelijk maar eens....
10 Axel F.: Toerist
Dit 'easy' nummer speel ik de laatste jaren tijdens mijn optredens, maar dan onder de titel De Toerist. En nu een raadseltje: wie dit nummer beluistert en veel televisie kijkt, herkent nu iets, snapt de extra toevoeging bij de titel en begrijpt daardoor mijn verbolgenheid over het feit dat er mensen tijdens mijn optredens
in de zaal zitten met een cassette-recorder. Op rec....
11 Schaduwlied
Dit lied komt uit het programma Schaduwen waarmee ik in 1982 door Nederland en Belgie toerde. Hierin ontstond een symbiose tussen instrumentale en gezongen nummers. Zangeres Marijke Nekeman nam de gezongen nummers voor haar rekening waaronder ook deze compositie die ik voor deze gelegenheid naar een gitaar-'lied' heb omgezet.
12 Vensters/Haifa
In 1976 schreef ik de 21 minuten durende compositie Vensters voor vier gitaren en een symphonie-orkest. Deze compositie bestond uit een hoofdthema en verschillende 'neven'-thema's. Onlangs bemerkte ik dat de sfeer van het hoofdthema, als het alleen op de gitaar gespeeld wordt, overeenkomsten heeft met de door mij in 1984 geschreven compositie Haifa. De keuze om deze composities door elkaar heen te spelen, levert plotseling een geheel ander muzikaal spanningsveld op, en dus eigenlijk een 'nieuwe' compositie.
13 Dans Der Continenten
Doordat ik het afgelopen jaar via een compositie-opdracht veel met dans en ballet te maken kreeg (luister mijn gitaarloze (!) CD Piste), raakte ik zeer geïnteresseerd en geïnspireerd om een filmisch, orkestraal stuk te schrijven (eventueel voor dans), waar de gitaar wel degelijk een rol speelt. Het feit dat de grote continenten op aarde aan elkaar vast gezeten zouden hebben en dus eigenlijk 'drijvend' hun weg gaan, koos ik als uitgangspunt voor deze compositie.
14 Amulet
Geschreven in 1984 en omdat het zo kort is, eigenlijk nooit meer gespeeld en was het zelfs vergeten. Tot ik het een week voor de opname van deze CD plotseling op een oud cassettebandje hoorde. Pas luttele minuten later drong het tot me door dat ik dat zelf gecomponeerd had. Ik had even als 'vreemde' naar een eigen compositie kunnen luisteren en wist daardoor meteen: dit stuk moest het album afsluiten.
