De afscheidslp werd op 15 januari 1974 opgenomen in één van de NOS-studio’s aan de Insulindelaan in Hilversum, waar C+B optrad in het VARA- televisieprogramma ‘Nederpopzien’. Daarop speelden Harry Muskee, Eelco Gelling, Hans Kinds, Willy Middel, Hans Waterman en Herman Brood. Publiek was welkom, maar er waren slechts 140 stoelen beschikbaar. Aangezien er meer dan duizend aanvragen waren en er,onder aanvoering van Luc Rengers, een bus met 40 fans uit Assen kwam, moesten velen teleurgesteld worden.



De productie van de opnamen was in handen van Peter van Halm, Bert Jansen, Pim Oets en Jan Venhuizen. Acht stukken kwamen op de lp terecht, waaronder "I’m in love" van de eerste lp "Desolation", "Checkin’ up on my baby" van Sonny Boy Williamson uit 1968 van de lp "Trippin’ thru’ a midnight blues". "Rock me baby" van B.B.King was niet eerder op plaat verschenen. Het was een typisch zaalnummer. Vaak gebruikt als uitsmijter bij optredens, samen met "Night train".



Citaat op de platenhoes:



Op dinsdag 15 januari 1974 leverde de reünie een onvergetelijk concert op in studio 3 te Hilversum en een uur lang waren we terig in die vrolijke tijd, al die nachtjes geleden. En al is nu ook het laatste belletjesgerinkel verstomd, nog steeds passeren de treinen dagelijks dat transformatiehuisje aan de spoorlijn Assen-Zwolle, met daarop, in verweerde witte verf, de legendarische letters C+B



Bezetting:



Harry Muskee (zang. harmonica)

Eelco Gelling (gitaar)

Willy Middel (bas)

Hans Kinds (slaggitaar)

Hans Waterman (drums)

Herman Brood (piano)



Een terugblik

(bijgevoegd bij de cd-versie)



In dat vrolijke jaar 1966, toen het uitbreken van de revolutie nog maar een kwestie leek van een paar nachtjes slapen, verscheen de elpee "Desolation" . Een prima plaat, gevuld met aan de blues ontleende muziek, volgespeeld door 5 langharige types uit . De pose van het vijftal op de hoesfoto deed denken aan die van de Rolling Stones op hun eerste elpees, en niet ten onrechte, want ook Cuby+Blizzards hadden het idioom van het zwarte levenslied elektriek weten om te vormen tot het meeslepende geluid, dat misschien de revolutie niet dichterbij bracht, maar haar in elk geval wôl van een passende prelude voorzag, en bovendien de musici van een goedbelegde boterham.



Op "Desolation" volgden "Groeten uit Grollo" en nog veel meer platen, de groepsleden raakten met naam en (Cuby) toenaam befaamd, en al bleef de revolutie tenslotte beperkt tot belletjesgerinkel, "een stuk betrokkenheid" en een nieuwe haarmode, C+B kweekten met hun tot dan toe ongehoorde repertoire een eigen plaats in de Nederlandse pop-scene. Maar Cuby+Blizzards bleek een groep van 12 maten en 13 ongelukken te zijn, en binnen enkele jaren verdampte het geheel tot een grote hoeveelheid aan weemoed grenzende herinneringen die we 7 jaar na "Desolation" gingen opfrissen, mede ten behoeve van een allerlaatste reünie voor het VARA-teevee-programma "Nederpopzien".





HARRY MUSKEE en Assen deed die dag denken aan een buitenwijk van een stad, die men vergeten was te bouwen. Het was koud en winderig en hoog in het flatgebouw waar Eelco tegenwoordig woont verzamelen we ons, een tikje nerveus, rond de filmcamera.





Dat je blues bent gaan spelen, heeft dat er iets mee te maken dat je in woont?

Harry. (stilte) "Ik dacht dat 't er iets mee te maken had, ja 'als hier een eh...lk heb vroeger in Grollo gewoond 5 jaar lang, en dat heeft ook.... Ik woonde er helemaal alleen op een boerderij. Dat heeft er inderdaad wêl mee te maken gehad. Ik bedoel, ik ben zelf nogal een natuurmens, ja. je loopt veel in de natuur, je denkt veel na, nou, de grond heeft er wel iets mee te maken (lacht) dacht ik. is ook altijd een arme provincie geweest, maar dat is nou voorbij."



Heb je 't ooit leuk gevonden dat je bekend was?

Harry: "Ik heb nooit 't gevoel gehad dat ik erg bekend was. Ik heb er altijd vrij positief tegenover gestaan. De mensen hebben er meer van gemaakt dan ik er zelf van gemaakt heh. En de grammofoonplatenmaatschappij heeft je dan een stempel opgedrukt van een eenzame jongen in een klein dorpje, maar dat gaf geloof ik toch niet een helemaal joint beeld van mijn persoon.



HERMAN BROOD

Hoe kwam je in de Blizzards terecht?

Herman. "Men heeft mij daarvoor benaderd Men had van mij gehoord



Hoe vond je 't met de groep?

Herman. "Nou, 't ging een beetje aan me voorbij. Ik realiseerde me niet de eh, voordeelopositie. Ik onderschatte 't dus. Ja."



En hoe raakte je uit de groep?

Herman "Eh .Dat is niet geheel duidelijk. Plotseling was 't gebeurd



Hadden jullie ruzie?

Herman "Nauwelijks. Maar ook nauwelijks iets anders misschien. Misschien hadden we 't contact verloren door verschillende voorkeuren wat medicijnen en eh, andere roesmiddelen betreft."



Hoe lag dat dan?

Herman "Nou, dat was mijn opiumperiode, en ik geloof dat de groep meer in drank was, toen. Dus eh, een contrast."



Maar dat valt toch wel te combineren?

Herman. "Ja, nu zou 't geen enkel probleem weer zijn Maar 't was voor mij ook nog allemaal in de kinderschoenen."



Waren de jongens er agressief over?

Herman "Nee, maar we hadden geen contact denk ik. 't irriteerde mij, de al te uitbundige stemmingen."



Had je 't nodig. opium?

Herman. "Dat heeft me altijd gefascineerd. 't is niet nodig hebben, 't is luxe. 't Is extra."



Maar 't had voor jou niet speciaal iets te maken met popmuziek?

Herman. "Nee, 't had te maken met mij goed voelen. Zo goed als maar mogelijk was. Me optimaal voelen, 't onderste uit de kan hebben."



Maakte je er ook betere muziek mee, of was 't helemaal buiten de muziek?

Herman "Ja, 't inspireerde natuurlijk voor de muziek. Dat is 't belangrijkste inspiratie. In alle opzichten."



Wat doe je tegenwoordig?

Herman: "Ik ben kastelein in de zaak van mijn vader."



Maar maak je nog muziek?

Herman: "Ja, dagelijks."



Voor jezelf?

Herman: "Ja. Onder andere."



En heb je nog plannen om in een groep te spelen?

Herman "Misschien word ik nog es gevraagd voor een groep.



Ik heb in Aloha gezien dat je ook tekent. Ik vond 't erg mooie tekeningen...

Herman: "Dank je."



Doe je 't nog?

Herman. "Nee, niet veel weer. Ik doe 't alleen als ik in psychiatrische inrichtingen ben. Dan heb ik er de tijd voor.



Kun je er iets in kwijt?

Herman. "Ja, een zelfportretje. Altijd. Een eigen avontuur in iets, eigenlijk vrij reëel weergegeven.



Gaat 't goed met jou?

Herman "Vaak wel hoor, ja"



Mis je 't niet, in een vaste band spelen?

Herman' "Ja.... Maar hoop doet leven



EELCO GELLING

Wat is 't voorjou, om muziek te maken?

Eelco "Nou, dat is eh, gewoon meehelpen om bepaalde muzikale ideeën die in je hoofd zitten uit te werken en hoorbaar te maken voor mensen die er ook belang bij hebben."



En wat gebeurt er dan?

Eelco "Nou, als 't nummer goed is, en als de muziek rond is, en 't spreekt aan bij een aantal mensen en zo, dan krijg je genoeg informatie voor weer een nieuw nummer. En zo gaat 't door."



Zo heeft C+B altijd gewerkt?

Eelco "Ja... Nou, op 't laatst niet natuurlijk. Maar in 't begin ging 't zeker wél zo, ja."



Wat gebeurde er dan op 't laatst?

Eelco (stilte) "Toen was ik nog steeds bezig met wat ik net vertelde, en eh (lacht weemoedig) de andere mensen dus niet meer. (stilte) Ja en dan probeer je d'r iets aan te doen en zo, en je denkt natuurlijk dat 't aan jezelf ligt, en dan houdt 't op een gegeven moment op. Maar als je een beetje verstandig bent moet je eigenlijk direkt als 't verschijnsel zich voordoet, onmiddelijk stoppen en zo, hè. Maar ja, 't is je eigen band altijd geweest. dus eb, je wacht af hè."



Wat doe jij nou sinds de groep uit elkaar is?

Eelco: "Ik speel af en toe sessies, ik word regelmatig wel gevraagd, maar voornamelijk doe ik niks hoor. In ieder geval heb ik een jaar lang helemaal niets gedaan aan gitaarspelen en zo. Pas nu krijg ik er weer een beetje zin in, ik zit thuis ook weer wat te doen en zo.



Waar leef je nou van?

Eelco: "Eh, sociale zaken dus hè."



Ben je ongelukkig, in de huidige situatie?

Eelco: "Nee, integendeel. Dit was wel nodig."



Voor jou.

Eelco: "Ja natuurlijk. Een band die bergafwaarts gaat, die zet je niet echt aan 't denken, weetjewel. Die maakt je niet wakker, zeg maar. Ik bedoel eh, je bedenkt steeds minder. Steeds minder ideeën om muziek te maken en zo. Een jaar niksdoen en zo, dat is echt wel goed geweest. Dus niksdoen is 't ook niet geweest." (lacht)